یک #پرنده رو اگر بندازی تو قفس اولش می‌خواد فرار کنه. بعد از یک مدتی بهش عادت می‌کنه. حتی اگر در قفس رو باز کنی باز می‌خواد توش بمونه. انگار که دیگه وابستش می‌شه. دیگه قفس رو با دیواراش جای زندگی خودش می‌دونه غافل از این‌که دقیقا همون چیزی هست که ازش گرفتند.
•
بعضی پرنده‌ها برای قفس ساخته‌ نشدند برای همین وقتی تو قفس می‌افتند همون اول از درد دور خودشون می‌پیچند. چندبار می‌میرند و زنده می‌شند. اینا پر و بالشون نورانیه. همش دوست دارند تو اوج پرواز کنند اما خب نمی‌تونند.
•
همیشه با خودم کلنجار می‌رم این پرنده‌ها چطور با قفس خودشون رو وفق می‌دن! حتی اگر آزاد بشند چطور با اون خاطره‌ها از خنده‌های آدم‌ها تا آب و دونه‌های بامنت کنار میان؟ شاید بخوان جایی برند که هیچ خاطره‌ای پاشو نتونه بذاره…